Veel moslims in gesloten landen leren Jezus kennen via dromen. Welke rol is er dan nog voor de traditionele zending? En wat vraagt dat van de (Nederlandse) kerken? We leggen deze en andere vragen voor aan Ricky* uit Zuidoost Azië. Als strenge moslim moet hij niks hebben van het christelijk geloof. Totdat Jezus zich via een droom aan hem openbaart en hij radicaal tot geloof komt.
Na de scheiding van zijn ouders wordt Ricky opgevoed door zijn grootouders. Zijn vader verdwijnt grotendeels uit beeld, en zijn moeder draagt de opvoeding van haar twee zoons over aan haar ouders. Ricky: ’Vooral mijn oma komt uit een strenge islamitische vleugel. Ik ben daarom opgevoed als strenge moslim. Dat betekende dat ik vaak naar de moskee moest. Om mij daarin extra te stimuleren, gaven mijn grootouders mij geld als ik naar de moskee ging. Ik ging niet alleen naar de moskee om te bidden, maar ook kreeg ik er onderwijs. Zo leerde ik dat de islam superieur is. Deze ideologie drong heel diep bij me binnen.’
Vervolging
‘Ik ging naar een openbare school waar ik al snel leerlingen aansprak die geen moslim waren. Ik vervolgde ze niet zozeer met daden, dan wel met mijn woorden. Zo zei ik tegen hen dat ze naar de hel zouden gaan. En als ze christen waren, zei ik dat ze in de verkeerde God geloofden. Ik werd daarin gesteund door de maatschappij waarin ik leef, want die is overwegend islamitisch. Als je gelooft dat jouw religie superieur is, is het heel vanzelfsprekend dat je andere religies aanvalt of onderdrukt.’
Als Ricky een middelbare school moet kiezen, komt hij uit bij een openbare school die erg goed bekend staat en waarvoor Ricky ook een beurs krijgt. Op de dag dat hij samen met zijn opa de inschrijving regelt, komt hij op de terugweg een vriend van zijn vader tegen. ‘Die vriend vertelde me over een andere middelbare school waar je naast de vakken ook op hoog niveau voetbal kon spelen. Omdat ik ervan droomde om profvoetballer te worden, was ik meteen geïnteresseerd. Maar het bleek een christelijke middelbare school te zijn. Mijn oma zou me nooit toestemming geven om naar een christelijke middelbare school te gaan. Dus bedacht ik een goede zet: ik vertelde mijn oma dat ik als moslimzendeling naar deze school zou gaan en zoveel mogelijk leerlingen zou proberen te overtuigen om moslim te worden. Daar stemde mijn oma mee in, en zo kon ik toch naar die christelijke middelbare school gaan.’
Ricky ontpopt zich daar al snel als rebelse en fanatieke leider. Hij verzamelt alle moslims op zijn school en start een groepje dat elke vrijdag bij elkaar komt. ‘Omdat het een christelijke school was, waren er momenten van gebed, Bijbelstudie en zingen. Ik wilde daar nooit bij zijn en glipte vaak stiekem weg. Op een gegeven moment zei ik tegen mijn moslimvrienden dat ze ook altijd weg moesten lopen als deze christelijke bijeenkomsten begonnen. De schooldirecteur belde me op een gegeven moment op en vroeg waarom ik dat deed. “We zijn immers een christelijke school?” Waarop ik zei dat ik daar absoluut niet aan mee wilde doen als moslim.’
Licht
Omdat Ricky toegewijd moslim is, houdt hij zich ook aan alle regels en gebedsmomenten. Tijdens het vroege ochtendgebed om drie uur in de ochtend ziet hij op een zeker moment een fel licht. ‘Tot drie keer toe zie ik dat licht tijdens het ochtendgebed. De eerste keer vraag ik me af: Wat is dit? Als het opnieuw gebeurt, besef ik dat het iets bijzonders is, en zeg ik: “Als dit licht Jezus is, geef me dan een droom vannacht.” Nog dezelfde nacht krijg ik een droom waarin Jezus tot mij komt. Ik zie twee wegen: een brede en een smalle weg. Jezus houdt mijn hand vast op de smalle weg en zegt: “Volg mij, ik kan je niet garanderen dat het makkelijk wordt, maar Ik ben bij je en Ik zorg dat je veilig bent.”’
Deze ervaring is zo intens en zo levensveranderend dat Ricky besluit om zich de volgende dag nog te laten dopen. ‘Dat is misschien moeilijk voor te stellen en ik was me nog helemaal niet bewust van alle consequenties. Maar deze ervaring was zo persoonlijk, zo radicaal en zo intens, dat ik niet anders kon. In al die jaren dat ik moslim was, had ik nooit zoiets ervaren. Voor mij was God altijd iets van heel ver weg, onbereikbaar bijna. Het geloof bestond uit regels, regels en nog meer regels. Maar door deze ontmoeting voelde ik zo’n grote liefde en intimiteit; God kwam naar mij toe en ik mag Hem zelfs vader noemen. Het was fantastisch!’
Ondanks deze heel bijzondere gebeurtenis wordt het leven van Ricky vanaf dan alleen maar moeilijker. ‘Dat eerste jaar was ongelooflijk zwaar. Ik durfde mijn grootouders niet over mijn bekering te vertellen en hield het voor hen verborgen. De moslimvrienden op mijn school snapten niet waarom ik ineens zo veranderde en wel naar de Bijbelstudie wilde gaan. Ze lieten me allemaal in de steek. Ik had van het ene op het andere moment geen enkele vriend meer. In datzelfde jaar raakte ik ook nog eens ernstig geblesseerd, waardoor ik mijn droom om profvoetballer te worden los moest laten. Dus na mijn doop werd mijn leven heel moeilijk. Toen dacht ik terug aan de droom waarin Jezus dat ook tegen mij gezegd had. Ergens had ik gehoopt en verwacht dat het leven vanaf dan mooi en makkelijk zou zijn, maar dat was het niet.’
Huilen
In die eerste periode was het contact dat Ricky had met het zendelingenechtpaar Bob en Tina* ongelooflijk belangrijk. ‘We komen elke vrijdagavond samen voor een maaltijd, ontmoeting en Bijbelstudie en gebed. Die eerste tijd kon ik alleen maar huilen. Ik ervoer zoveel pijn en teleurstelling. Maar ik herinner me de allereerste Bijbelstudie die ik met ze deed nog heel goed. We lazen Psalm 139, over God die mij al wilde en zag, zelfs toen ik nog in de buik van mijn moeder zat. Dat was alles wat ik nodig had om te horen. Ik begon te leren dat God al deze moeilijke dingen in mijn leven gebruikte om mijn geloof diep te laten wortelen. Ik begrijp nu dat God mij kneedt en vormt. God wil dat ik hem volg in elke situatie; ook als het moeilijk is. Het contact met Bob en Tina hielp me om dit te ontdekken. Ze zijn heel belangrijk voor me, want ze leren me niet alleen over de Bijbel, maar leren me hoe te leven.’
Na dat ongelooflijk moeilijke eerste jaar gebeuren er ook heel bemoedigende dingen in het leven van Ricky. ‘Aan het eind van het laatste jaar op de middelbare school kwamen mijn ‘oude’ moslimvrienden naar me toe en vroegen aan mij: “Is het jouw eigen keuze dat je christen bent geworden?” Toen ik aangaf dat dit zo was, accepteerde ze dit en werden we opnieuw vrienden. Eén van mijn beste vrienden nu is moslim. En na een jaar durfde ik het eindelijk aan om mijn grootouders te vertellen over mijn bekering. Tot mijn grote verrassing reageerden ze heel goed. Ze zeiden: “We vermoedden het al, omdat je elke zondag met van die nette kleren weggaat. Maar belangrijker nog: we zien dat je veranderd bent. Je gedrag is veranderd, alles is veranderd. Het is geen probleem, wij accepteren het.” Ik kan niet uitleggen hoe dit mogelijk is dat mijn strenge oma zo reageerde. Het kan alleen maar genade zijn.’
Wees de boodschap
Op de vraag wat de rol van zendingen of de kerk is om moslims te bereiken, zegt Ricky: ‘Ik geloof dat God machtig genoeg is om zichzelf aan moslims te openbaren, zoals Hij ook deed bij mij. Maar ik geloof ook dat God ervoor kiest om samen te werken met mensen, als een partnerschap. Daar gaat Matteüs 28 ook over. Het is nog altijd nodig dat mensen het goede nieuws verkondigen op plekken waar mensen nog niet over Hem hebben gehoord. Maar het belangrijkste is niet het verkondigen met woorden, maar dat je zelf de boodschap wordt. Het gaat dus niet zozeer om wat je zegt, maar om wie je bent. Dat is ook meteen het moeilijkste deel. Dat is ook wat ik zie bij Bob en Tina. Als mensen zien dat je anders bent, dan worden ze nieuwsgierig. Wees dus zelf het voorbeeld en de boodschap die je brengt.’
Hoe belangrijk dit is, ontdekte Ricky toen hij onlangs voor een periode in Nederland was en diverse gesprekjes aanknoopte met mensen in de trein of de supermarkt. ‘Ik vroeg ze hoe ze tegen christenen aankeken, en 8 op de 10 gaf aan dat ze christenen veroordelend vonden. Mensen zijn slim; ze kunnen tegenwoordig zelf onderzoeken wat er in de Bijbel staat. Als ze dan zien dat jouw leven niet klopt met wat je wel zegt te geloven, dan prikken ze daar doorheen. Dan moeten ze niks van dat geloof hebben. Daarom is het overal - en zeker ook in moslimlanden - zo belangrijk om de boodschap te zijn. Houd van de mensen, investeer in het contact. Niet omdat je iets van ze wilt, maar omdat je echt van ze houdt. Mensen voelen haarfijn aan of je oprecht bent. En wie weet worden ze gaandeweg wel nieuwsgierig naar wat jou drijft. Maar onthoud dit: het doel is niet om christenen te maken, maar om ze Gods liefde te laten ervaren. Onze rol is uitsluitend dit: liefde laten zien, en we mogen het aan God overlaten om harten te veranderen.’
Thema: Moslims liefhebben en dienen
Dit artikel hoort bij het thema 'Moslims liefhebben en dienen' van ons netwerk Loving & Serving Muslims. Ontdek op ons thema-overzicht meer artikelen en mogelijkheden om met jouw christelijke geloofsgemeenschap of community een volgende stap te zetten.
*Vanwege veiligheidsredenen zijn Ricky, Bob en Tina pseudoniemen. Hun echte namen zijn bekend bij de redactie. De foto bij het artikel is afkomstig van Freepik.
