“Ik weet het niet, misschien dat ik een visitekaartje van God ben op mijn werk?” Dit was de reactie van een young professional op mijn vraag wat het betekent om een christelijke young professional te zijn.
Al lange tijd denk ik na over deze vraag en varianten hiervan. Ik zoek wat we, als christenen, antwoorden op deze vraag. En iets als dit antwoord, een visitekaartje, vertegenwoordiger van God of van christenen is een antwoord wat vaker terugkomt.
Ik weet niet hoe het bij jou zit, maar het woord visitekaartje komt op mij redelijk afstandelijk, statisch en afgerond over. Dat zijn niet woorden die ik zou gebruiken om mijn geloofsleven te omschrijven. Niet woorden die ik gebruik om een relatie te beschrijven. En toch is dit of een variant hierop wel vaker een reactie op die vraag.
Het gefragmenteerde leven waarin we God niet zozeer betrekken bij de uitvoer van onze verantwoordelijkheden, maar Hem vertegenwoordigen, is alsof we Hem thuislaten en zelf alleen op stap gaan. Dat visitekaartje-zijn is hard werken, en levert vermoeide, soms hypocriete christenen op. Ik zie millennials massaal afhaken van deze vorm van geloven. En ik kan ze geen ongelijk geven.
Als God alleen relevant zou zijn op zondag en tijdens de kringavond op dinsdag…
Als er zoveel mensen in de wereld zijn, die zonder God persoonlijk te kennen, ook goede dingen kunnen doen…
…waarom zou ik deze God dan dienen?
En dan lees ik Paulus’ zegen in Efeziërs: “Moge uw hart verlicht worden, zodat u zult zien waarop u hopen mag nu Hij u geroepen heeft, hoe rijk de luister is die heiligen zullen ontvangen en hoe overweldigend groot de krachtige werking van Gods macht is voor ons die geloven.” Ja! Dat is mijn gebed voor de millennials. Voor de volgende generatie die de kerk gaat leiden en vormen. Hoe helpen wij hen om te zien waarop ze mogen hopen?
Geven wij een voorbeeld van een levende relatie met de Schepper van de hemel en de aarde? Of geven wij een voorbeeld van een goede christen? Het lijkt hetzelfde, maar levert heel andere antwoorden op. Een andere levensstijl, waarschijnlijk zonder duidelijke rolomschrijving. Een leven waarin je constant struikelt, maar weet dat God daar echt volledig niet verbaasd over is of mee zit. Want vanwege dat struikelen heeft Hij zelf de weg bereid om onze relatie met Hem te herstellen. Vanwege dat struikelen hebben wij die krachtige werking van Gods macht gezien toen Hij Jezus opwekte uit de dood. Juist in de zwakheid en imperfectie kan God zijn luister en kracht zichtbaar maken.
Hanneke van der Meer is generatie-expert en werkt voor Navigators IMPACT.
