'Gaan we hier door als kerk in de marge? Ergens anders kerken? Of de boeg omgooien en ons richten op de wijk?' De Kerk van de Nazarener in Rotterdam-Zuid koos het laatste. Ruim tien jaar geleden moest op zoek naar een nieuwe voorganger. De leden, die inmiddels vrijwel allemaal elders woonden, gingen eerst aan de slag met de vraag: wat voor gemeente willen we zijn? De kerk kreeg oog voor de omgeving en de omgeving kreeg oog voor de kerk. Het aantal leden nam weer toe en een derde komt nu uit de wijk zelf.
'De vergadering waarin men besloot om ‘kerk voor de wijk’ te worden, was zo’n beetje mijn kennismaking met deze gemeente. Ik liep hier stage', vertelt Stephen Overduin. 'Er kwam een soort rust over de mensen: we weten nu welke kant we opgaan. Het gedeelde verlangen paste ook helemaal bij de roeping die mijn vrouw en ik voelden.” Na een paar maanden vroeg de beroepingscommissie Overduin of hij voorganger wilde worden. 'Ik ben begonnen in een haast uitgelaten sfeer: we gaan het gewoon doen!'
Toch had de gemeente al een goede basis gelegd. Overduin: 'De Voedselbank gebruikte onze kerk als uitdeelpunt en gemeenteleden zetten dan koffie. Toen een bezoekster vertelde dat zij een jas nodig had, nam een gemeentelid er eentje voor haar mee. Een week later bleken meer mensen extra kleren te kunnen gebruiken. Om een lang verhaal kort te maken: we hebben nu een kledingbank van zeventig vierkante meter, waar veel mensen op af komen. En elke week krijgen we er tien vuilniszakken bij.'
'Het mooie is dat mensen die kleding van ons ontvingen, mee gingen helpen. Zo ontstond een vrijwilligersgroep van gemeenteleden én buurtbewoners met allerlei achtergronden, waaronder moslima’s. Je leert elkaar dan goed kennen. Sinds een paar jaar verzorg ik bij aanvang van het werk een inleiding, waarbij ik uit de Bijbel lees en bid. Heel bijzonder.'
'Een goede vraag is dan: wat zouden de mensen missen als wij er niet meer zijn? Als het enige antwoord daarop is dat het parkeerprobleem opgelost zou zijn, heb je nog een hele weg te gaan.'
De afgelopen tien jaar is de bediening gegroeid. Overduin: 'Een van onze doelstellingen is: goed bekend staan in de buurt. Een goede vraag is dan: wat zouden de mensen missen als wij er niet meer zijn? Als het enige antwoord daarop is dat het parkeerprobleem opgelost zou zijn, heb je nog een hele weg te gaan. Omdat eenzaamheid hier een groot probleem is, zetten we onze deuren vier ochtenden per week open. Iedereen is welkom. Er wordt heel wat afgekletst en dat kan overal over gaan: over de stijgende prijzen, maar soms ook over de Heilige Geest.'
'Het gaat erom dat je er bent voor de mensen en verbindingen legt. ‘De kerk’ wordt dan een breder begrip: van een gebouw waar zondags een dienst wordt gehouden tot ontmoetingsplek voor verschillende community’s. Dat is ook spannend. Want met de stad haal je de dynamiek van de stad binnen. Mensen uit alle hoeken van de samenleving komen op je af, met hun problemen. Maar wie geeft, zal ontvangen.'
'Het mooiste wat wij ervoor terugkrijgen, is dat mensen tot geloof komen. Soms gaat het om iemand die al lange tijd langskwam en nu meer wil weten over het geloof. Soms komt iemand die je niet eerder gezien hebt, ineens naar je toe. Dat kan alleen als je bij alle activiteiten open blijft over je missie. Iedereen ziet dat het bij ons om Jezus draait. Het gebouw zelf helpt daarbij natuurlijk. Als je binnenkomt, zie je de kerkzaal met een verlicht kruis. Maar het komt allereerst doordat we eenvoudigweg zijn gaan roepen dat we kerk voor de wijk willen zijn. Mensen die langslopen, weten dan: dat is dus ook voor ons!'
Thema: Kerk met je wijk
Dit artikel hoort bij het thema 'Kerk met je wijk'. Ontdek op ons thema-overzicht meer artikelen en mogelijkheden om met jouw christelijke geloofsgemeenschap of community een volgende stap te zetten.
