Hoe vat ik EMCC 2024 samen? Als statistieken? Bijna 200 deelnemers uit 22 landen, 1 spreker voor de overdenkingen, 1 plenaire spreker, 14 workshopsprekers, 7 muzikanten, 18 gespreksgroepen, het AV- en geluidstechnische team... en heel veel koffie! Het was de eerste EMCC waar zowel de plenaire als de spreker voor de overdenkingen geen Engels als eerste taal hadden, één uit Zwitserland en één uit Roemenië. Dat was boeiend en had al veel eerder moeten gebeuren. Het zijn echter niet de statistieken die mijn ziel omhoog tillen. Het is het feit dat God zo aanwezig was en dat de Heilige Geest duidelijk aan het werk was.
EMCC 2024 vond plaats in Boedapest, Hongarije van 18 - 21 maart en ons onderwerp was Bruggen bouwen - koesteren van wederzijds respect en leren van verschillende generaties, culturen en geslachten. Omdat we ons ervan bewust waren dat er veel nieuwkomers waren deze EMCC, experimenteerden we met het bouwen van bruggen door voor de eerste maaltijd mensen willekeurig te laten eten met mensen die ze niet kenden. Het was een poging om hen te helpen mensen te ontmoeten en zich niet alleen te voelen. Hoe geweldig was het om te zien hoe mensen bruggen bouwden en connecties maakten met mensen tijdens hun goulash! Meer dan één persoon vertelde me dat ze duidelijk voorbestemd waren om aan hun specifieke tafel te zitten - God veranderde het toeval in speciale gesprekken waarbij connecties en vriendschappen werden gemaakt.
Overdenkingen
Rafael Nǎstase (nu voorzitter van het bestuur van Member Care Europa) leidde onze overdenkingen aan de hand van Filippenzen 2 vers 1-11. Hij moedigde ons aan om te onthouden dat het onze God is die overwint en dat we dicht bij Hem, onze rots, moeten blijven. We onderzochten hoe we bruggen kunnen slaan naar jongere generaties, door te kijken naar onze geschiedenis en ervan te leren. God prees zijn Zoon Jezus (Lucas 3 vers 22) en onze jongeren moeten ook geprezen, gesteund en bemoedigd worden.
Een bijzonder beeld dat me is bijgebleven van de overdenkingen is Michelangelo's schilderij 'Schepping van Adam'. Rafael legde uit dat God naar Adam reikt, maar dat er een kleine opening is tussen zijn uitgestrekte hand en die van Adam. God kent onze zwakheden en stelt alles in het werk om ons te bereiken, maar wij moeten ons nog steeds naar hem uitstrekken om die kloof tussen ons te overbruggen.
We keken naar de zonen van Zebedeus, Jakobus en Johannes. Hun moeder vroeg Jezus om één van hen aan zijn linkerzijde en één aan zijn rechterzijde in zijn koninkrijk te nemen (Mattheüs 20 vers 20-28). Natuurlijk begreep ze niet wat ze vroeg, maar wat ze liet zien is de liefde van een moeder die het beste voor haar zonen wil. Onze jongeren en onze gemeenschappen hebben zo'n moederlijk rolmodel nodig, maar ze hebben ook mannelijke rolmodellen nodig en Rafael sprak over de rolmodellen die priester, beschermer, kostwinner en ouder moeten voorstellen. Het was ontroerend om Rafael te horen spreken als zoon en als vader van twee zonen.
Nederigheid - een zeldzame bloem, die groeit op het graf van hoogmoed
Tijdens de laatste overdenking sprak Rafael over de brug naar het leven. Toen Jezus sliep tijdens de storm op de boot, moest Petrus een les leren om op God te vertrouwen, maar ook om nederig te zijn. Een ander citaat trof me: 'Nederigheid - een zeldzame bloem, die groeit op het graf van hoogmoed'. Jezus weigerde zijn reputatie of zijn status als zoon van God te gebruiken. In plaats daarvan werd hij de brug naar het leven, gehoorzaam aan zijn vader en lijdend in de dood, zodat wij leven kunnen hebben.
Plenaire sessies
Het is onmogelijk om recht te doen aan de lezingen die Christian Quartier gaf. Het was zo diepgaand dat ik het nog steeds aan het verwerken ben. Met als thema 'Bruggen bouwen' vroeg Christian ons na te denken over de redenen waarom we bruggen bouwen. Natuurlijk moeten er bruggen worden gebouwd als er een kloof of een verschil is. Maar al te vaak worden verschillen als negatief gezien. Toch zijn we gemaakt om in relaties en in gemeenschap te zijn. Christian moedigde ons aan om verschillen te zien als een bron van vreugde en positiviteit. Als we op een veilige plek zijn, kunnen we eenheid in verscheidenheid zien (GEEN eenheid in uniformiteit), kunnen we andermans uniekheid omarmen, kunnen we nieuwsgierig zijn en overeenkomsten waarderen en verschillen respecteren. Maar als we ons niet op een veilige plek bevinden, kunnen verschillen aanvoelen als gevaar, bedreiging of risico. Zoals Christian het verwoordde: ‘Verschil is niet beter of slechter. Het is gewoon anders!’
Craig Storti schrijft over 2 dimensies van verschil: Zichtbaar (bijv. gedrag) en Onzichtbaar (bijv. gekwetstheid, aannames, waarden, overtuigingen). Van jongs af aan leren we dat verschil niet goed is. We hebben de behoefte om onszelf te beschermen. We hebben een inherente behoefte aan verbinding, veiligheid en grenzen. Een behulpzaam schema dat Christian gebruikte (en dat reflecteerde op Johannes 1 vers 17 'genade en waarheid kwamen door Jezus Christus') illustreerde dat wanneer we Gods genade en waarheid kennen, we veiligheid en geborgenheid kunnen hebben.
Als je jezelf niet accepteert, kun je jezelf niet geven in relaties
De Tafel van Verschillen is een plaats waar wederzijds respect, authenticiteit en vrijheid heersen, met grenzen en waar iedereen gelijk behandeld wordt (Filippenzen 2 vers 4). Het is geen plaats van angst, schaamte, bezorgdheid, uniformiteit of terreur. Het is geen plek waar een individu niet welkom is zoals hij of zij is of waar van iedereen wordt verwacht dat ze hetzelfde zijn. Om aan deze tafel van verschil te kunnen zitten, moeten we trouw, oprecht en authentiek blijven tegenover onszelf. We moeten betrokken blijven bij de gedachten, overtuigingen, emoties en standpunten van anderen. We moeten ook anderen verwelkomen en een verlangen hebben om te begrijpen wie ze zijn.
Een ander citaat dat me raakte was: 'Als je jezelf niet accepteert, kun je jezelf niet geven in relaties' (Kimberly Weeks). God gelooft in en houdt van ons en het is belangrijk dat we dat begrijpen en onszelf accepteren als we bruggen willen bouwen.
Het belangrijkste bij het bouwen van bruggen is dat je elkaar persoonlijk kunt ontmoeten als dat mogelijk is, dat je wederzijds respect en mededogen hebt, dat je je wederzijds inzet om de ander te begrijpen, dat je bereid bent om te accepteren dat het verschil misschien niet te overbruggen is en dat je persoonlijke verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid neemt.
Ik doe geen recht aan de diepte van Christians onderwijs, omdat het moeilijk is om het in een paar woorden samen te vatten. Maar de laatste gedachte die hij bij ons achterliet was de noodzaak van compassie. Iemand helpen met de compassie van de mogelijkheid (Gabor Maté) geeft hem de ruimte om te worden wie God wil dat hij is. En daar moeten we ons allemaal op richten, niet op het verschil.
Ter afronding
Er is geen ruimte om in te gaan op de rijkdom aan discussies en leerstof die uit de vele workshops en gespreksgroepen naar voren kwam. Het was bemoedigend om te zien dat deelnemers zich met zo'n verscheidenheid aan onderwerpen wilden bezighouden: sabbatical, retraite, omgaan met conflicten (de brug van vrede), bruggen bouwen naar TCK's en hun ouders, en bruggen bouwen tussen singles en gezinnen. Het was ook bemoedigend om in onze sessie 'Paradigm Shift - MC with a Global South majority' van Wania Honman, Ravi David en Jiska Chin-A-Teh te horen over hun ervaringen als we nadenken over member care voor een toenemend aantal zendingspartners uit het mondiale Zuiden die naar Europa komen.
Dank aan iedereen die naar EMCC 2024 kwam. Het zou niet zo'n geweldig evenement zijn geweest als jullie niet gekomen waren om te leren, te groeien, deel te nemen, nieuwe mensen te ontmoeten en samen te delen. Onze speciaal ontworpen puzzel van 200 stukjes zou niet voltooid zijn als je jouw stukje voor jezelf had gehouden (als je het weet, dan weet je het!). Dank en lof gaan bovenal naar God, onze Redder, en zijn hand in alle voorbereidingen van zoveel sprekers en aanbiddingsleiders. Ons gebed is dat je blijft nadenken over wat je hebt gehoord en ervaren en dat je blijft groeien, zowel persoonlijk als in je rol binnen member care.
Als je deze samenvatting hebt gelezen en je er graag bij had willen zijn, kijk dan zeker uit naar EMCC 2026. Begin volgend jaar volgt meer informatie op onze website. De planning is al in volle gang.
Sarah Hay
Sarah heeft een achtergrond in HR, eerst bij de National Health Service in het Verenigd Koninkrijk en daarna 3 jaar in Nepal bij International Nepal Fellowship, waar ze ook begon met member care voor uitgezonden zendingswerkers. Na haar terugkeer naar Groot-Brittannië en het stichten van een gezin ging Sarah aan de slag als HR en Member Care Manager bij European Christian Mission Britain, waar ze nu al bijna 15 jaar werkt. Sinds 2015 is Sarah ook cursusleider van de MA in Member Care aan het Redcliffe College, voordat ze een nieuwe MA in Personeelszorg en Welzijn ontwikkelde aan het All Nations Christian College na de fusie van het college. Ze heeft het beste van twee werelden: ze is een zorgverlener voor werkers, maar ook een leraar en stimulator van studenten over de hele wereld. Sarah is getrouwd met Rob en heeft twee zonen die nu allebei aan de universiteit studeren. Sarah is vanuit het Verenigd Koninkrijk ook bestuurslid van Member Care Europa.
Over Member Care Europa
Member Care Europa is een netwerk dat zich richt op het bevorderen en stimuleren van lokale member care netwerken binnen Europa, ter ondersteuning en zorg voor missionaire werkers en hun kinderen. MemberCare Nederland is onderdeel van het bestuur van Member Care Europa en actief betrokken bij de organisatie van EMCC 2024.
