Waarom sociale media ons eenzaam maken en hoe je dit kunt voorkomen
Wie op basis van de titel een lekker praktisch boek verwacht, komt enigszins bedrogen uit (er komt vrijwel geen ‘hoe’ aan bod). Om de inzichten uit dit boek te waarderen moet je jezelf echt toestaan flink uit te zoomen en de rijkdom aan filosofische gedachten over eenzaamheid, verlorenheid en verbondenheid te doorkauwen. Filosoof Zweistra wijst de lezer erop dat geen enkele bemiddelaar in interactie (zoals een brief, magnetron of datingapp) neutraal is. De communicatievorm doet iets met de ervaring van aanwezigheid. En juist daar bevindt zich het spanningsveld als het gaat om het ervaren van eenzaamheid of verlorenheid. In een pandemie kan technologie erg handig zijn om nog íets van aanwezigheid van de ander te ervaren, maar dit is geen sterke aanwezigheid. Ook de filterbubbel maakt eenzaam omdat ‘een vorm van aanwezigheid wordt verzwakt’, namelijk de ‘afwijkende ideeën, voorkeuren en mogelijkheden’ (86). Een ander risico is dat we ons leven uitbesteden aan de ander (bijvoorbeeld de influencer): ‘Die proeven voor ons, ervaren voor ons, zijn bang voor ons, genieten voor ons’ (93).
De auteur ziet (terecht) nog veel andere beren op de weg, maar doet geen pleidooi tégen technologie. Uiteindelijk wordt dit boek een pleidooi voor betrokkenheid tot elkaar en gezonde afstand tot technologie.
