'De wereld zweeg terwijl wij stierven.'
Ongeveer een halve eeuw geleden vond er in Nigeria een oorlog plaats, rondom het gedeelte dat toen Biafra werd genoemd. Dit boek geeft een deel schermutselingen weer, vanaf rond 2006, in de bewoordingen van de Afrikaanse auteur Chinamanda Ngozi Adichie. Drie levens spelen een centrale rol: een jonge man Ugwu, die als huisknecht werkt voor een hoogleraar, en Olanna, die tot voor kort een luxe leven in Lagos leidde, en de verlegen Engelsman Richard. De confrontatie van deze drie én nog een aantal anderen laat de spanning zien (en voelen) van de persoonlijkheden en de politieke spanning, Op diverse manieren speelt zich de burgeroorlog af, en journalisten laten zien hoe de propaganda een rol speelt. Kolonialisme, de spanning tussen zwart en wit, en de ontwikkeling van goed en kwaad is de achtergrond van veel gebeurtenissen.
Wat is de aanleiding om dit boek te lezen? De breedte en de diepte van de onderwerpen, maar vooral ook dat ‘Een halve gele zon’ een weergave is van een meervoudige cultuur. De ingewikkelde gebeurtenissen in deze Afrikaanse landen en de machtsdynamiek, in allerlei afwisseling, laten de lezers in verwarring achter; en dat is juist de weergave van wat niet voor weergave vatbaar is. De slotzin is veelzeggend: ‘De wereld zweeg terwijl wij stierven.’
Temidden van ‘witte boeken’ geschreven door ‘witte mensen’ is de veelkleurigheid van de cultuur zeer ingrijpend. Juist om die reden heeft Tearfund dit boek aan een aantal recensenten voorgelegd.
