Doen we kerk volgens het boekje?
Stel je eens voor dat je voorganger bent van een mega-kerk in Californië. Je hebt een opleiding georganiseerd, er zijn bestsellers geschreven, een podcast opgebouwd met breed publiek. We hebben het over Francis Chan. Samen met zijn vrouw Lisa begon hij in 1994 een bediening die vervolgens geweldig groeide. Toen, opeens, vertrok de familie Chan naar het Zuid-oosten van Azië. Een nieuwe bediening.
Het ideaalbeeld van Chan was drievoudig; een centrale plek voor lofzang, gericht op God. En eerbiedig, gericht luisteren naar het Woord van God. Tenslotte een gericht en heilig leven voor de Heer. Zo was het, zo werd het. En toen hield het op.
Dat voerde tot de omgekeerde route, terug naar thuis, naar de Verenigde Staten. Daar ontstond een soort avontuur, dat geloof vroeg - en merkwaardigerwijze bleek dat precies te passen op de plek waar ze woonden, in hun achtertuin. Het boek dat Chan hier geschreven heeft, is verschenen op het moment dat hij zojuist grootvader is geworden - raar (zegt hij zelf!) om die zin te kunnen typen! ‘Hoe ouder ik word, des te meer word ik me ervan bewust dat het einde nabij is’, schrijft hij. Tegelijk is het nieuwe begin nog maar net begonnen, en juist nu ‘doen’ we Kerk ‘volgens het boekje’. Het wordt in allerlei opzicht tijd om dat boekje echt te gaan lezen.
