Ik geef makkelijker geld uit aan een cameraman of sounddesigner om mijn films te verfraaien, dan aan een coach om mijzelf te verfraaien. Terwijl, vertelde een coach laatst op een feestje, coachingsessies óók zakelijk aftrekbaar zijn.
‘Ik heb een stage-coach’, antwoordde ik naar waarheid. Hij krijgt er punten voor, voor zijn opleiding, en ik krijg een beetje coaching. De coach op het feestje vertelt welke mensen op het feestje ze allemaal nog meer coacht. Ze vraagt 120 euro per anderhalf uur. Ik vind dat redelijk, dat ben ik voor een goeie kleur-nabewerker ook wel kwijt. Ik wil het alleen niet uitgeven aan een coach - dan kan ik beter in therapie, dat zit in de verzekering. Of naar de dominee.
Ze gaat nog even door met haar pro-actieve acquisitie, en terecht, ze is een ondernemer. Ik heb nog nooit een dominee meegemaakt die zó graag een gesprek met me wou als zij met mij.
Als ik preek, krijg ik daar ook 120 euro voor, bedenk ik op de terugweg. De drie dagen voorbereiding die daaraan vastzitten zijn onbetaald.
Ik maal verder. Gemeentes met een vaste dominee hebben eigenlijk een soort abonnement. Die betalen niet per sessie. Wacht. Is de kerk der eeuwen het bewijs van dat een deeleconomie met abonnement-structuur heel oude papieren heeft!?
Vóór Netflix en Disney het deden, bood de kerk al all-you-can-eat-verhalen, coaching en verfraaiing van je leven voor één vaste bijdrage per ehm… maand? Jaar? (Leven?)
Als ik naar de kerkgebouwen in Rome kijk, dan kon dat uit - dan was dat zelfs zéér lucratief voor de aanbieder. In ieder geval voor het hoofdkantoor.
Ik maal nog verder. Het probleem van de deeleconomie-met-abonnement-structuur - de deelscooters, deelauto’s, software die je maandelijks opnieuw moet betalen - is dat je alleen kunt meedoen als je geld hebt. Zolang er een aanbieder is die veel geld moet verdienen voor het hoofdkantoor deel je niet écht die scooter, auto of software met elkaar - je maakt er alleen gebruik van met verschillende mensen, en daar betaal je voor. Zonder pinpas of creditcard kun je niet ‘delen’.
You gotta love Paulus, die de eerste gemeentes al waarschuwt dat iedereen wél mee moet kunnen doen. You gotta love de maaltijd waarin oprecht gedeeld wordt. You gotta love die rare, rare kerk, waar je kunt kopen zonder geld.
Rest de kwestie of per uur betaalde coaches bestaansrecht hebben. Ik kom daar later op terug, ik heb vrijdag m’n eerste sessie.
Over Kees-Jan Mulder
Kees-Jan Mulder is filmmaker en theoloog
