Chaos in mijn hoofd. Chaos in mijn leven. Chaos in mijn familie. Wat moet ik doen? Ik ben in transitie! Vanwege de COVID crisis moest ik, samen met mijn familie, eerder dan gepland terugkeren naar mijn ‘thuisland’. Maar wat is mijn ‘thuisland’? Er zijn vele vragen in mijn hoofd. Soms ben ik heel zeker van een aantal dingen en weet ik dat dit de juiste stap is op dit moment in mijn leven, maar op andere momenten is niets meer zeker en blijf ik vooral achter met veel verdriet en heel veel vragen. Ik kon niet goed afscheid nemen van de mensen waar ik van ben gaan houden naar zoveel jaren samen met hen gewoond te hebben, we moesten te snel vertrekken. Op dit moment hebben we nog geen huis waar we langer in kunnen blijven wonen, dus voorlopig maken we het ook nog maar niet een ‘thuis’, want we zullen toch weer moeten vertrekken. Onze persoonlijke dingen zitten nog steeds ingepakt in koffers. En dan heb ik nog niets gezegd over een baan. Hoe moet dat? En hoe zit het met de scholen voor onze kinderen? Zullen ze ooit weer vrienden kunnen maken? Het is sowieso lastig om vrienden te maken vanwege de lockdown. We kunnen niet naar de kerk, maar ook is het niet mogelijk om oude’ vrienden en familie te ontmoeten en met ze bij te praten. We zitten nog steeds op ons eigen eilandje, en soms voel dat erg prettig, gezellig, het geeft rust en vrede, niemand vraagt ons om presentaties over ons werk te geven, er wordt helemaal niets van ons gevraagd. We zitten eigenlijk nog steeds in onze eigen ‘bubbel’ en genieten daarvan! Maar op een ander moment weten we dat het goed is om de dingen weer op te pikken en ons aan te passen aan ons ‘thuisland’, maar vaak voelt ons ‘thuisland’ als een compleet nieuw land omdat we zo lang zijn weggeweest. Er zijn veel dubbele gevoelens en twijfels. Ook de vraag, waar is God in dit alles, komt regelmatig bij ons naar boven. Soms weet ik gewoon echt even niet waar Hij is? Hoe is dit ons allemaal zo plotseling overkomen? Ja, we hadden gepland om terug te komen, maar niet op deze manier. We wilde goed afscheid nemen en we wilde onze terugkeer goed plannen, maar niets is gebeurd zoals we het gehoopt en gepland hadden.
Deze gevoelens van missionair werkers hoor ik vaak terug in de gesprekken met mensen die midden in een re-entry zitten. Re-entry is vaak een periode van veel chaos in het leven van missionair werkers, maar door de COVID crisis is het nog chaotischer geworden. Terwijl ik dit schrijf moet ik denken aan een verhaal vanuit de Bijbel, over Daniël en zijn vrienden toen zij in ballingschap zaten. Zij waren ontworteld, weggehaald van alles wat hen bekend was. Ze hadden geen (t)huis meer. Ze waren weggehaald van alles wat gewoon en bekend was naar een compleet nieuw land, het Babylonisch Rijk, het tegenwoordige Irak. Ze kwamen terecht in een nieuwe cultuur, nieuwe omgeving, nieuwe goden, nieuwe mensen, alles wat ze wisten was verdwenen. Zelfs hun namen waren veranderd, ze kregen nieuwe namen die gerelateerd waren aan nieuwe goden, welke ze ook niet kenden. Waar is de God van Israël? Ze waren compleet ontworteld. Hun leven stond op de kop, want al het bekende was verdwenen. Een vergelijking kan gemaakt worden tussen Daniël en zijn vrienden en met missionair werkers in een periode van re-entry, helemaal als ze zo plotseling en ongepland moesten terugkeren. Vragen komen boven: ‘Waar is God? Hoe zit dat met onze bediening? Roeping? We hadden een sterke visie, maar alles is weg? Transitie in COVID tijd maakt het nog moeilijker want je kan niet zomaar even de nieuwe buren ontmoeten of nieuwe contacten maken, het is moeilijker om even een baan te vinden. Dus hoe doe je dat? En hoe kunnen we het contact met mensen in de kerk weer leggen of als we ergens anders zijn gaan wonen, hoe kan je nieuwe contacten maken met een nieuwe kerk terwijl er geen diensten zijn?
Terug naar Daniel. Als we Daniël lezen, zien we dat God erbij is, in de chaos die Daniël en zijn vrienden ervaren. Daniël is eigenlijk helemaal niet alleen. God geeft mensen op zijn pad, je kan dat lezen in Daniël 1 vers 9: ‘God zorgde ervoor dat de hoofdeunuch Daniël gunstig gezind was’. Dit is erg bijzonder om te lezen, God geeft een persoon aan Daniël van wie we weten dat hij niet gelovig is, maar hij laat bewogenheid zien aan Daniel. Zien wij de mensen die God op ons pad geeft? Zien we die mensen staan?
God geeft Daniël en zijn vrienden ook een nieuwe missie in Daniël 1 vers 17: ‘En God schonk de vier jongemannen wijsheid, kennis en verstand van alle geschriften; bovendien was Daniël bij machte alle mogelijke visioenen en dromen uit te leggen’. Toen ik vele jaren geleden naar Nederland terugkwam, geloofde ik dat ik geen missie en/of roeping meer had, ik dacht het is allemaal over en voorbij. Het verhaal van Daniël heeft mij toen erg bemoedigd dat roeping niet alleen gerelateerd is aan een speciale plek, maar dat het gerelateerd is aan jou als persoon waar je ook heengaat. God is erbij en je kan Hem nog steeds dienen waar je ook bent. Of je nu op je tweedehandse bank zit in je tijdelijke huis, of dat je tijdelijk bij iemand in moet wonen, je roeping is niet verdwenen. Ja, je zult je roeping aan moeten passen aan een andere plek en aan een andere omgeving en aan andere mensen, maar het is nog steeds je roeping. God is daarbij, zoals hij ook bij Daniël en zijn vrienden was, God is ook bij jou en je familie.
Re-entry betekent dat je in een transitie zit, je bent ontworteld, alles wat bekend was en zo normaal voor jou, is er niet meer. Je dacht alles te weten, je dacht dat je ook alles nog wist van je ‘thuisland’, maar nu ontdek je dat het niet meer is zoals je dacht, er is veel veranderd. Je dacht God te kennen. Je dacht dat je een roeping had. Nu lijkt alles te zijn verdwenen. God laat ons door het verhaal van Daniël zien dat het niet gaat om het feit dat God van jou is, maar dat het gaat om het feit dat jij Zijn kind bent. God zegt: ‘Jij bent van mij’. Hij is trouw. God is er ook bij in je re-entry en je kan nog steeds Zijn roeping volgen waar je ook bent. Hij zal bij je zijn.
Het is heel normaal dat een re-entry gemengde gevoelens met zich meebrengt. Re-entry is een periode van chaos in je hoofd. Een proces van aanpassing, en dat is niet gemakkelijk. Vaak willen we dat het veel te snel voorbij is, dat al die vervelende gevoelens over zijn, want we willen verder. Maar het is erg belangrijk om de tijd te nemen om dwars door dit re-entry proces heen te gaan. Je bent 5 jaar weggeweest, maar de letterlijke afstand is eigenlijk 10 jaar. Jij ging 5 jaar de ene kant op, maar mensen in je ‘thuisland’ gingen 5 jaar de andere kant op. Het is heel normaal om nu chaos in je leven te ervaren. Het is heel normaal dat het nu lijkt alsof je in een grote waas leeft. Het is heel normaal dat je het gevoel hebt dat je nu in twee werelden leeft. En dan hebben we het nog niet eens gehad over het effect van sociale media. Door sociale media is de wereld één groot dorp geworden, soms weten de mensen niet eens waar je letterlijk bent en of je al terug bent.
Neem de tijd voor dit re-entry proces. Gun jezelf die tijd! Wees lief voor jezelf! Praat er met mensen over die het begrijpen of die zelf door zo’n transitie proces zijn gegaan. Re-entry is een grote verandering, je moest afscheid nemen van mensen en dingen waar zo vertrouwd mee was. Re-entry is een proces van opnieuw beginnen. Re-entry is ook een rouwproces en rouwen neemt tijd in beslag. Neem de tijd hiervoor en voel je daar niet schuldig over. Dat is het mooie van de COVID crisis, je moet in quarantaine en door de lockdown kun je niet anders dan de tijd nemen of krijg je de ruimte om tijd te nemen, terug te kijken, te reflecteren en je weer rustig aan, aan te passen aan je (nieuwe) ‘thuisland’. Maak gebruik van de tijd je krijgt!
---
Margriet Muurling is oprichter van InToMission, een organisatie die professionele member care verzorgt, begeleiding, coaching en debriefing voor missionair werkers. Binnen InToMission hebben we speciale trajecten voor debriefing en re-entry, voor mensen die terugkomen naar Nederland. Debriefing is het vertellen van je verhaal, terugkijken naar wat is gebeurd, je verdriet bij God neerleggen en het een plek geven in je hart en in je leven. We geloven dat debriefing nodig is om dwars door je re-entry proces heen te gaan. Onze re-entry trajecten zijn meer gefocust op het weer settelen in Nederland. We gebruiken daarbij de ROADmap om te kijken wat je geleerd hebt de afgelopen jaren en hoe je je ervaringen kan gebruiken in waar je nu bent. Dit omdat we geloven dat je ervaringen waardevol zijn om te gebruiken. Als je hier meer over wilt weten, neem dan contact met ons op via info@intomission.nl of kijk voor meer informatie op www.intomission.nl.
