Ik zat gisteren (als bijrijder) in de auto toen minister Grapperhaus ons, als vertegenwoordigers van de diverse kerken, alvast door de nieuwe coronamaatregelen heen loodste voordat premier Rutte deze maatregelen wereldkundig zou maken. Hoewel er al van alles was uitgelekt, merkte ik toch dat ik onwillekeurig dacht aan de hard werkende mensen in de horeca die opnieuw zwaar getroffen zouden worden. Wie van hen zou dit keer wél over de rand van het faillissement heen geduwd worden? En wie kan zich nog net staande houden.
Ik moest denken aan een uitspraak van Augustinus: “God zorgt voor de wind, maar de mens moet de zeilen hijsen”. Ik ben een enthousiast zeiler en ik moet het altijd doen met de windkracht én de windrichting van het moment. Maar vanuit die vaste waarden kan ik mijn zeilen hijsen en zetten zodat ik daar kan komen waar ik graag wil zijn. Soms moet een zeiler flink werken om de boot drijvend en op koers te houden.
Er is weer een flinke coronawind opgestoken en veel zaken die we als kerken gewoon zijn om te doen zijn voor de komende weken weer van de baan. Dat is best even slikken, vooral als we zien hoe hard veel mensen hebben gewerkt om de kerkdiensten zo goed mogelijk binnen de geldende RIVM maatregelen te organiseren. Toch betekent de verandering niet dat de boot van onze kerk stuurloos in de wind ligt. Het is zaak om met vereende krachten, door de creativiteit van onze Schepper te ontdekken hoe we onze zeilen zó kunnen zetten dat we vooruit komen.
In het overleg met de bij MissieNederland aangesloten kerkgenootschappen opperde Antonie Holleman van de Kerk van de Nazarener het volgende: “In deze tijd moeten de kerken zich niet richten op de opgelegde beperkingen maar kijken naar nieuwe mogelijkheden. Laten we blij zijn dat we in onze kerkgebouwen nog steeds groepen van 30 mensen mogen verwelkomen. Laten we onze gebouwen openstellen voor kleine groepen in de samenleving die geen plek hebben om samen te komen die voldoet aan de RIVM voorschriften. Zo kunnen we een open kerk zijn die veel mensen tot steun is in een moeilijke tijd”.
Ik was blij verrast met deze houding, die door de andere vertegenwoordigers van de evangelische kerkgenootschappen met instemming werd ontvangen. Er werd niet krampachtig gezocht naar een maximum aantal deelnemers van een kerkdienst, maar juist ruimhartig gedeeld van onze overvloed. Kerken met een eigen gebouw kunnen hun gebouw openstellen voor groepen van 30 personen die niet per se kerkelijke betrokken zijn voor niet-kerkelijke activiteiten. Te denken valt aan een maaltijdproject, een sociale activiteit voor buurtbewoners of het aanbieden van een luisterend oor.
Ik heb het idee aan minister Grapperhaus voorgelegd en hij was direct enthousiast, vooral omdat hij zich ernstig zorgen maakt over de 3 miljoen alleengaanden in Nederland. Een groot deel van deze groep redt zich prima, maar er is ook een deel die de nieuwe situatie als bijzonder ingrijpend ervaart. Daarom is het goed om onze buurten in kaart te brengen en als kerken actief aan de slag te gaan in onze buurten om mensen aan elkaar te verbinden. Grote bijeenkomsten kunnen niet, het is dus zaak om onze kerkelijke zeilen te zetten op de wind die nu waait. Zeilers zijn creatief en kunnen vaak de meest onmogelijke manoeuvres uitvoeren om hun zeilboot daar te brengen waar de schipper wil.
Via onderstaande link kun je aangeven of jouw kerkgebouw beschikbaar is voor buurtbewoners die elkaar daar veilig kunnen ontmoeten. Mocht je al ideeën hebben hoe je dat aanpakt, laat dit dan weten. Heb je dat niet, geen probleem. Vanuit de landelijke werkgroep #Nietalleen willen we gezamenlijk ideeën verspreiden.
