Een tijd als deze, waarin het coronavirus ons uitdaagt om anders te leven en te handelen, is misschien het moment om ons af te vragen: Wat probeert dit “virus” ons te vertellen? Is het misschien een spiegel voor onze mensheid en de manier waarop wij met elkaar omgaan? Dit piepkleine, onzichtbare monster daagt de mensheid met al haar kennis en technologie letterlijk uit! Het virus kent geen grenzen, geen etniciteit, ras, positie en macht. Geen rijk of arm, hoogopgeleid of niet, statushouder of vluchteling. Iedereen kan door erdoor geveld worden.
Het corona virus daagt ons uit op verschillende niveaus: Allereerst op economisch niveau—onze internationale economie is gebaseerd op profijt, geld en cijfers zonder rekening te houden met het leven van medemensen, natuur en dieren. Vervolgens komt er een virus dat alles op zijn kop zet. Duizenden bedrijven en multinationals die hun elektronica, modeproducten en dergelijke vanwege de goedkope personeelslasten in China of andere Aziatische landen produceren, sluiten hun ogen voor de minderheden die veelal als slaven deze arbeid moeten verrichten. Denk bijvoorbeeld ook aan de voedselindustrie, hoe we met dieren omgaan vanwege de consumptie. Voor ons wellicht heel vreemd maar zo’n zelfde consumptie van vleermuizen, ratten, honden en katten heeft in Aziatische context tot het virus Corona geleid. Ik zie dit als een bevestiging van onze menselijke hebzucht, waar de gewone mensen, werksters en werkers, natuur en dier onder lijdt. En dat terwijl een kleine groep rijken steeds rijker wordt. Alleen, het virus kent het verschil niet!
Het coronavirus daagt ons uit om terug te keren naar God: Terugkeren naar de ziel van alles waar het om gaat! Terug naar goedheid, terug naar normen en waarden van barmhartigheid, gerechtigheid en medemenselijkheid.
Vervolgens wordt de politiek zowel op bestuurlijk als op ideologisch niveau uitgedaagd door Corona. De politiek van het populisme dat vluchtelingen als een potentieel gevaar voor de samenleving ziet, kan er niet aan ontkomen dat iedereen die nu op straat rondloopt een potentiele drager kan zijn van Corona, iedereen! Initieel begonnen de mensen die al aanleg hebben voor racisme de Chinezen te bespotten, daarna werden de Italianen het slachtoffer. Nu hebben we te maken met Amerika die de grenzen sluit voor de reizigers van de EU-landen: “Jullie zijn voorlopig niet welkom”.
Kortom, in een wereld waarin de politiek hoge muren bouwt en we over de hoofden van vluchtelingen onderhandelen met geld, macht en geweld—is er nu een virus dat dwars door alle muren heen snijdt en ons confronteert met ons zelf.
Een politieke ideologie die mensen verbiedt hun gezicht te bedekken, staat machteloos wanneer burgers een masker dragen. Waarin politici vragen stellen naar aanleiding van de weigering van personen met een bepaalde geloofsuiting die geen hand willen schudden van vrouwen. Hoe ironisch dat wij vanwege Corona nu maatregelen nemen en mensen vragen om elkaar geen hand te geven.
Tenslotte, daagt Corona de religie uit, ongeacht welke religie. Ik hoorde dat in een Islamitisch land in het Midden-Oosten sommige geestelijke leiders in de steden en dorpen toestemming hebben gegeven om alcohol te gebruiken, en dit ook zelf drinken ter bestrijding van Corona. Er wordt thuis alcohol geproduceerd om te drinken, gorgelen en op de huid te smeren. Zoiets was tot dusver ondenkbaar.
Ook de kerk wordt uitgedaagd door het Corona virus. Komende weken kunnen wij niet vanzelfsprekend naar de kerk gaan om God te aanbidden. Misschien wil het Corona virus ons eraan herinneren dat kerk zijn, niet gaat om gebouwen en getallen maar om mensen. Dat wij ons misschien te druk hebben gemaakt met wetten en regels, dat we wellicht mensen die niet in onze theologisch straatje passen uit de kerk hebben gezet, niet inclusief hebben gehandeld! En nu moeten we allemaal buiten de muren van het kerkgebouw blijven. Het Corona virus laat ons zien dat wij de kerk zijn, dat wij elkaar nodig hebben. Boven alles, daagt het Corona virus ons uit om terug te keren naar God! Begrijp mij niet verkeerd: Ik bedoel niet naar God in de zin van “mensen bekeren”. Met het terugkeren naar God bedoel ik het terugkeren naar de ziel van alles waar het om gaat! Terug naar goedheid, terug naar normen en waarden van barmhartigheid, gerechtigheid en medemenselijkheid. Het coronavirus daagt ons uit om de werkelijke ziel van onze economie, politiek en religie niet kwijt te raken, maar te herstellen.
Als theoloog des vaderlands hoop en bid ik voor bescherming, vrede en dat we in tijden als deze elkaar troosten en bemoedigen. Deze crisis zal voorbijgaan en hopelijk gauw. Laat ons daarbij bidden voor de mensen in de zorg, het publieke domein en de onderzoekers wereldwijd die zich bezighouden met het uitvinden van een passend vaccin. Ook bid ik voor iedereen die op dit moment geïnfecteerd is met Corona en hun naasten. Ik leef met ze mee in gebed en in mijn hart.
Deze blogpost werd geschreven door theoloog des vaderlands Samuel Lee en eerder gepubliceerd op zijn persoonlijke website.
