Als de zomervakantie op zijn einde loopt klinkt er steeds vaker geruzie uit de openstaande ramen en deuren. Gezinnen hebben zes weken lang op elkaars lip gezeten en het wordt tijd dat de scholen weer beginnen. Deze ruzies zijn niet altijd onschuldig, huiselijk geweld is helaas aan de orde van de dag en vrouwen zijn in hun eigen huis niet altijd veilig.
Ook op straat krijg je hier als vrouw vanzelf een dikke huid van de blikken en opmerkingen die je ongevraagd naar je hoofd krijgt. Negeren helpt niet, een glimlach forceren en stevig doorlopen wel.
Als we hier willen getuigen van wie Jezus is dan kunnen we niet anders dan een geloofsgemeenschap opbouwen waar vrouwen veilig zijn en iedereen gelijk, waar over huiselijk geweld gesproken wordt en we elkaar helpen respect te hebben voor de ander. Een gemeenschap waar mannen niet sterker hoeven te zijn dan goed voor ze is en vrouwen niet volgzaam, maar waar verantwoordelijkheid en leiderschap gedeeld wordt.
Dan kan er gebeuren wat een jonge vrouw mij vertelde, ze was een paar jaar geleden tot geloof komen. In die tijd was ze vrijgezel en erg enthousiast over de christelijke mannen die ze tegenkwam. In tegenstelling tot de jongens met wie ze tot nu toe had gedatet hadden deze mannen in de kerk oprechte belangstelling en respect voor wie zij was als persoon. Nu was ze al een aantal jaren getrouwd met een van hen en gelukkig met haar huwelijk en haar geloof.
Niet alleen onze buurt maar de hele wereld en helaas ook vaak de kerk zijn vol van ongelijkheid tussen mannen en vrouwen. Maar de ervaring van deze vrouw laat zien dat het indruk maakt als dat in de kerk anders is, als we ons best doen om dit kwaad in ons midden te bestrijden. Als dat ons lukt dan kan dat levens van mensen voor altijd veranderen.
www.missienederland.nl/beeldenstorm