In de eerste week van maart bezocht ik een conferentie in New York georganiseerd door Redeemer Presbyterian Church. Bij velen bekend als de kerk van Tim Keller. Met honderd leiders dachten we na hoe we een beweging van het evangelie in de grote steden van de wereld gaande kunnen houden. Welke rol kan de kerk daarbij spelen?
We stonden stil bij het feit dat de kerk zich niet opnieuw moet uitvinden omdat moderne mensen zo dynamisch zijn, maar, omgekeerd, dat een kerk die trouw is aan haar roeping mensen in beweging brengt. Niet dat de kerk de dynamiek van het moderne bestaan moet volgen, maar, omgekeerd, dat de kerk zelf een bron van beweging is. Dr. Bart Wallet heeft het in de Nederlandse uitgave van Center Church onlangs heel mooi verwoord: “Mensen zitten niet in de kerk om uit te rusten, stil te worden en zich bij God geborgen te voelen. Integendeel, de kerk die we hier voor ons zien is actief, dynamisch, onrustig en telkens bereid tot experimenten en verandering. De kerk is niet een deftig, ietwat conservatief instituut, maar ‘een energieke beweging van gewone mensen, die zelf levensveranderend en wereldveranderend bezig zijn’.”