Ik ging ernaartoe omdat we uitgenodigd waren door de Raad van Kerken. Maar de titel ‘Weer thuis in de kerk’ stond me gelijk al tegen. Michael Harvey zou spreken: een van de grondleggers van de ‘Back to Church Sunday’ in de Anglicaanse kerk en de vraag was of we zoiets ook niet in Nederland zouden moeten gaan doen.
Weer zo’n naar binnen gerichte en op kerkgroei gerichte aanpak, leek het. Nadenken over hoe je mensen weer terug in de kerk krijgt; een ‘heidens’ karwei dat alleen maar tot frustratie leidt.
Mijn stekels stonden bij voorbaat al op toen ik (te laat) binnenkwam. Harvey was al begonnen en had gelijk mijn volle aandacht. Het ging namelijk helemaal niet over de vraag hoe we mensen weer in de kerk kunnen krijgen. Tenminste niet in eerste instantie. Het ging er juist om hoe we mensen de kerk uit kunnen krijgen om andere mensen te gaan uitnodigen.
Van een gastvrije kerk naar een nodigende kerk, waarbij de nadruk ligt op de kerkmensen die zelf anderen uitnodigen om in de lichtkring van het Koninkrijk te komen (one person inviting one person). In plaats van te vieren dat er nieuwe mensen te verwelkomen zijn (invited), zouden we liever aandacht moeten geven aan en vieren dat er mensen in de kerk zijn die anderen uitnodigen (inviter). In plaats van kennelijk succes (want kerkgroei) zouden we trouw en vrijmoedigheid om te getuigen op het schild moeten heffen. Inderdaad een paradigmaverschuiving!
Kerkgroei is niet onze taak en ook niet de doelstelling van missionair werk. Kerkgroei is Gods werk en Gods zaak. Wij mogen planten en verzorgen, maar het is God die de wasdom geeft. Die mensen toevoegt tot de kring van hen die behouden worden (Handelingen 2 vers 47). Het is onze taak en roeping om mensen die Jezus Christus nog niet kennen uit te nodigen om met Hem kennis te maken.
En ja, daar zit ‘m misschien wel de kneep. Durven we dat nog wel? We zijn te bang geworden: bang om te worden uitgelachen of agressie op te wekken. Daar zullen we dus met elkaar aan moeten werken. Al in de eerste gemeente deden ze dat door vier strategische activiteiten: onderwijs, gemeenschap, vieren en bidden (Handelingen 2 vers 42). Dat had zo’n geweldige impact op de hele gemeente dat ze in de gunst stonden van heel het volk. En de Heer zegende dat door iedere dag weer nieuwe mensen toe te voegen aan de kring van hen die behouden worden.
Van gastvrij naar nodigend! Het lijkt me inderdaad mooi om daar de handen voor op elkaar te krijgen en om daarnaartoe te werken. Niet maar één zondag - hoewel zo’n zondag kan wel helpen om er een boost aan te geven - maar een ‘culture of invitation’ in de kerk, waarbij we niet letten op het succes, maar op de trouw en vrijmoedigheid van gemeenteleden.
Thema: Cultuur van uitnodiging
Dit artikel hoort bij het thema 'Cultuur van uitnodiging'. Ontdek op ons thema-overzicht meer artikelen en mogelijkheden om met jouw christelijke geloofsgemeenschap of community een volgende stap te zetten.
